Θα έρθει καιρός
που θα συγχωρέσεις τα παιδιά
για την τόση τους φασαρία
θα συγχωρέσεις τα πουλιά
που προσβάλλουν την αδυναμία σου
για αιώρηση
θα συγχωρέσεις τους αγγέλους
που δεν σου παρουσιάστηκαν ποτέ
θα συγχωρέσεις τους δαίμονες
που κατέκλυσαν τη σκέψη σου
θα συγχωρέσεις τον άσωτο Υιό
που πρόδωσε την ασωτία του
θα συγχωρέσεις τα λουλούδια
που διδάσκουν μαρασμό το καταχείμωνο
θα συγχωρέσεις την απουσία
που δεν μπόρεσε να γίνει δρόμος
θα συγχωρέσεις τη σιωπή
που δεν κατάφερε να γίνει χρυσή
θα συγχωρέσεις την αγάπη
που δεν σου επέτρεψε να την ελέγξεις
θα συγχωρέσεις το θεό
που αποφάσισε να μην υπάρχει
θα συγχωρέσεις το δάσκαλο
που δε σου τα έμαθε όλα
θα συγχωρέσεις τον κόσμο
που μένει πάντα ίδιος
θα συγχωρέσεις τη ζωή
που δε σε χωρά.
Θα έρθει καιρός
που θα τους έχεις συγχωρέσει όλους
και μέσα στη θνητή αγιοσύνη σου
το μόνο που θα μένει
θα είναι να πράξεις εκείνο το Λάθος
που αιώνες απέφευγες
όχι για να δεις αν θα σε συγχωρέσουν οι άλλοι
μα για να λευτερώσεις από μέσα σου
την Εμμονή και την Τρέλα
που ασυγχώρητα
μια Ζωή παρακάμπτεις.
2 σχόλια:
Ακριβως, μετα τη συγχωρεση
ερχεται και η λυτρωση
Μου αρεσε!
Velvet
Η πιο ουσιαστική Συγχώρεση είναι αυτή που χρωστάμε στον Εαυτό μας για τα Μεγάλα Λάθη του....
Δημοσίευση σχολίου